ÇAĞDAŞLAŞMA [İng. Civilization]:
ÇAĞDAŞLAŞMA [İng. Civilization]:
(Dizionario di Sociologia) :
Muassırlaşma veya asrîleşme olarak Türkçe karşılıkları bulunan çağdaşlaşma, üzerinde mutabakat sağlanamayan kavramlardan birisidir.Genelde dış görünüme, kullanılan araç ve gerece göre tayin edilen çağdılık, çağımızın bütün insanlığa sunduğu, maddî ve manevî kültür unsurlarından ülkemizin şartlarına ve ihtiyaçlarına göre alabilme, kullanabilme, değerlendirebilme sanatı ve kabiliyetidir. Çağdaş olmak, çağa hâkim olabilmek ve kendi damganızı veya katkınızı yaşadığınız dönemevurabilmek için, her alanda oyunu kurallarına göre oynayabilmektir. Bir başka ifadeyle çağdaşlaşma, aynı çağda yaşayan insanlar ve milletler demektir. Çağdaşlaşma, sadece geçmişe dönük bir hayranlık veya mirasyediliğin antitezi veya dışa bağımlılık değildir.Çağdaşlaşma ile gelenksellik arasında ters bir orantı da yoktur. Gelişme ve çağdaşlaşma, gelenekselliğin azalması veya ortadan kalkmasıyla kurulmamaktadır. Gelişmi, modernleşmiş toplumlar, gelenekselliği dışlayarak kendi millî kültürlerini terkederek veya ona yabancılaşarak bu noktaya gelmiş değillerdir.Çağda olmanın biinci şartı, kendi kimliğini reddetmemek, erekli ve faydalı gelişmelere açık olmak ve kendi dışımızdaki dünyayı farkedebilmektedir.Çağdaşlaşma yanlış olarak Batı'ya göre yapılanma, Batı dünya egemenliğinin anahtarı olarak anlaşıldığı için; Türk-İslâm kültürünün bir antitezi ibi de takdim edilmektedir. Böylece, Batılı çağdaşlaşma modelinin alternatifi olabilecek doğu kaynaklı modeller devre dışı bırakılmaktadır. Bu durumda alternatifsiz kalan az gelişmiş ülke aydınları Batılılaşma ile çağdaşlaşmayı özdeş olarak düşünmektedirler.Çağdaşlaşmanın bazı evrensel göstergeleri de vardır. Bunlar şu şekilde özetlenebilir. Demokrasi, din ve vicdan hürriyeti, siyasî ve ekonomik katılma, milletleşme, boy ve aşiret asabiyetini aşma, gösteriş tüketiminden uzaklaşma, okullaşma oranlı, eğitim-istihdam ilişkileri, kültürel bütünleşme, resmî kanal dışı teşkilâtlanma, sendikalaşma ve toplu pazarlık, okuma alışkanlığı ve araştırma zevki, orta sınıflaşma, 0-1 yaş bebek olümü oranın düşüklüğü, 100 kişi başına düşen telefon sayısı, trafikte milyon taşıta düşen ölüm sayısı, hane halkı sayısı, ortalama yaşama ümidi, kuralları zorlamamak, zaman mefhumuna uymak, çevreyi korumak ve kirletmemek, fert ve toplum menfaatlerini paralel kabul etmek, beşerî kaynakların nitelik ve nicelik bakımından gelişmişliği... (Erkal, M. E., 1995, Berkes, N., 1978)